De afgelopen maanden heeft het Coronavirus de wereld op zijn kop gezet.
Zo ook de wereld in de verpleeghuizen en van hun bewoners.
Sylvia Eickholt schreef er een prachtig gedicht over:

Hoe zou het zijn
Als je toekomst enkel nog bestaat
uit steeds verder wegglijden
naar je verre verleden.
Terug naar de geborgenheid
van je vroege jeugd en je lieve ouders
die je al zo lang moet missen.

Hoe zou het zijn
als enkel aandacht op maat
zoals een lach of aanraking
van iemand die van je houdt
je even terughaalt
naar de tastbaarheid
van het moment.

Hoe zou het zijn
als je voor je eigen veiligheid
bent veroordeeld
tot de vierkante meters van je kamer
op de vierde verdieping
van een verpleeghuis
waar het op de gangen
een drukte van belang is
en waar in jouw kamer
de stilte overheerst.
Doodse stilte.

Hoe zal het zijn
wanneer straks de deuren weer opengaan
en we samen zijn
zonder beperkingen van buitenaf
maar terug in de lockdown van jouw eigen wereld
vol dierbare herinneringen
met zo nu en dan een uitstapje
naar het heden
door een dankbare blik of een klein lachje
in ons kostbare contact
dat we nu zo missen.

(Geschreven door Sylvia Eickholt, voorzitter van Het Momentum)

Het Momentum is een vrijwilligersorganisatie met aandacht voor mensen met dementie.
In 2018 gestart in woonzorgcentra van Ananz en bekroond met de Anneke van der Plaats Award

Op 10 oktober nam ik deel aan het Congres ‘De wondere wereld van dementie’ in Ede.
De dag kende een gevarieerd programma, met in de ochtend lezingen en in de middag 2 keuzeworkshops.
Een van de workshops die ik volgde ging over muziek.
In mijn werk gebruik ik graag muziek, het helpt vaak in het contact; zeker in het geval van dementie.

Het was leuk om te horen dat de muziektherapeute die de workshop verzorgde, in huizen werkt waar muziek ondertussen deel uitmaakt van het dagelijks leven en dus ook van het zorg-/leefplan van de bewoner.
Zij stellen voor iedereen een persoonlijke muzieklijst samen, met muziek die favoriet is, waar iemand vrolijk van wordt of rustig.
Soms is dat een ware zoektocht, maar het levert veel op.

De toepassing is dan heel veelzijdig:
Sommige mensen luisteren met behulp van een i-Pod en oortjes of een koptelefoon naar hun favoriete muziek.
Bij anderen wordt de muziek gedraaid of gezongen als blijkt dat bv het aankleden of het drinken lastig verloopt. Soms verloopt het dan eenvoudiger.
In een huiskamer kan muziek gedraaid worden.
En live-muziek kan ook veel plezier en ontspanning geven. Er kan zelfs gedanst worden!

‘Waar woorden tekort schieten, spreekt de muziek’

Muziek is geen luxe, maar een noodzakelijke behoefte.

‘Als we weten wat voor muziek iemand graag luistert, kunnen we (hopelijk) iemands dag net even wat makkelijker, vrolijker, rustiger of mooier maken’

In december neem ik, samen met een aantal collega gastvrouwen van de Dementheek Geldrop – Mierlo, deel aan de training Into D’mentia. Ik ben erg benieuwd hoe dat gaat lopen, wat het met me doet en wat het me gaat brengen.
We gaan (één voor één) in een dementie – simulator. En zo kunnen we als gezonde mensen voelen hoe het is om met dementie te leven. In de cabine kom je in een dagelijkse situatie terecht met verwarring, onzekerheid en desoriëntatie.
Je stapt dus in de leefwereld van iemand met dementie.
Hierdoor kan je beter begrijpen hoe het is om zo te leven en dat heeft een positief effect op de manier waarop je omgaat met iemand met dementie.
Deze methode is uniek. Nergens op de wereld wordt op deze effectieve manier getraind.

Lees meer
https://intodmentia.nl/

Ik las het boek ‘ Om nooit meer te vergeten’ van Hilleken Lucassen.

Een aanrader als je plannen hebt om samen met iemand met dementie een herinneringsboek te maken.

Het boek begint met een verhaal: het verhaal van Barbara en haar tante Geert,
die de ziekte van Alzheimer heeft.
Als Barbara het gevoel heeft dat ze het contact met haar tante begint te verliezen
gaat ze op zoek naar mogelijkheden om dat contact weer te herstellen.
Ze ontdekt dat het ophalen van herinneringen hen beiden plezier geeft
en zo maken ze samen een herinneringsboek.

Het tweede deel is een soort handleiding met veel praktische tips en do’s en don’ts.
Bijvoorbeeld wie maakt het, wanneer en waarom? Hoe kun je er samen aan werken?
Hoe ga je om met: is het waar of niet waar wat de verteller vertelt?
En hoe gebruik je het boek als het er eenmaal is.

Het boek is boeiend om te lezen en geeft veel handvatten om er meteen mee te beginnen.
Ik heb er zelf veel inspiratie mee op gedaan!